Hoffelijk Hallootje Lieve Onderdane,
Het is ons, Prinses Lesley, een kneukels genoege u een virtueel inkijkje te geve in ons Kasteel en tevens u kennis te late make met een paar van haar bewoners. U vindt ons stulpje even buiten het dorpje Koddig, gemeenschap Bovedaanstad.
Als wij niet onderweg zijn ‘ergens in den Hoog- of Laaglanden’ houde we ons hier bezig met vele, uiteenlopende regeerzaakjes met als uiteindelijk doel iedereen in de Hooglanden gelukkig te make en te houde. Op onderstaande prentjes treft u ons aan in ons werkvertrek.
Mocht u zich een tikje ambetant voele kunt u ons altijd benadere en dan zulle wij u gaarne met raad en zo nodig daad bijstaan opdat u zich weer helemaal gelukkig gevoelt!
Het Kasteel is omringd door een mooi parklandschap waar wij ons regelmatig ophoude als wij ons eve wille ontspanne, inspiratie zoeke, nadenke of gewoon eve van de natuur wille geniete. In ons hageltjes witte Prinsesselijk Prieel worde regelmatig recitals gegeve of lezinge gehoude en natuurlijk onze Koninklijke Eindejaarstoespraak.
Onze oogstrelende tuine, perke en pade worde met zorg onderhoude door Humus de Hovenier. In zijn vrije tijd geeft hij zich – onder het genot van de nodige spiritualiën – regelmatig over aan jolijt, jubel, leut en karaoke in het plaatselijke estaminet.
Nadat u onze 12 brievebusse gepasseerd bent, wandelt u via de ophaalse brug over onze slotgracht naar onze Prinsesselijke Poort. Aldaar klopt u aan of rinkelt aan de bel en terwijl u wacht tot er ope gedaan wordt, kunt u zich een tijdje verwijle met het aanschouwe en geniete van het schone panorama of u gaat een kort gesprekje aan met onze snaterse eende in de slotgracht.
U wordt beleefd binnen gelate door onze trouwe valet Softie den Dupe.
Softie heeft geen ego: van hem gemaakte foto’s geven telkenmale alleen een een sjabloon, een archetype van uw verwachting. Hij ambieert alleen het welzijn van De Prinses en het vergenoegen van haar wensen.
Als u minder geluk heeft loopt u onze Hofsecretaresse Joke de Truffer tegen het lijf. Zij bestiert de dagelijkse gang van zake en weet onze enthousiaste opwellinge altijd in goede bane te leide. Voor vele komt zij nog wel eens kittig, pittig, mogelijk intimiderend over – voor sommige bijkans als een karonje – zeker als u ooit gesommeerd was op audiëntie te kome in haar privévertrekke in de kelder, maar dat schept wel duidelijkheid. Dit gezegd hebbende; regelmatig maken sommige onderdane vrijwillig en op eige initiatief vervolgafsprake bij Joke. Hieronder maakt u kennis met een meer ontspanne en goed geluimde Joke in een van haar gezellig ingerichte, en van alle gemakke voorziene werkvertrekke. De zwarte driewieltrapper gebruikt ze als ze eve snel een boodschap moet overbrenge naar de Koning in Zilverland.
Misschien dat u ergens in het kasteel wat onbestemde geluide hoort dat het midde houdt van huiselijk zeurzage vermengd met het gebroddel op een instrument gevolgd door wat gepiepklaag: dan heeft u Mirjam de Truffer gelokaliseerd; het 13-jarige, puberende nichtje van Joke. Bij Mirjam gaat altijd alles mis, zij is heel onzeker en daarom is zij immer ‘een beetje sip’. Zij heeft een hond genaamd ‘Borstel’. Toch ontbreekt het haar niet aan doorzettingsvermoge getuige haar liedjes die ze meermaals op een podium – weliswaar immer ‘zich niet zo lekker’ voelend – ten gehore en gezichte heeft gebracht.
Hier probeert Mirjam haar pols te wrikke en de vingers te prakke tot een Bes-akkoord (overigens het favoriete akkoord van ‘ons’, De Prinses 🙂 )
Helaas moest zij daarna haar inspanninge bekope met het drie dagen lang lopen met haar arm in een mitella.
Tijdens het make van de schoolfoto ging het ook weer niet helemaal goed; het was de bedoeling dat iedereen ging staan, Mirjam…
Ja, daar wordt je een beetje misselijk van, drie potte bosbessejam binne een half uur foetsieverorbere…
Mirjam een beetje sip, iets sipper en op haar sipst…
Gelukkig kunne we Mirjam meestal paaie met een gezellig spelletje. Joke stelt dan vaak ‘verstoppertje’ voor: Mirjam kan zich daarmee úren lang verkneukele en Joke gaat dan stiekem wat anders doen. Onlangs hoorde we op gegeve moment ergens gemoffelde, onbestemde geluide. Wij keke meteen uit het raam of Mirjam zich misschien verstopt had in de Beruchte Beklim Boom en er niet meer uit durfde te kome. Nee. In de eetzaal dan? Nee. Uiteindelijk vonde we haar verstopt in het oude harnas van onze vader, Koning Octaaf XII. De klep van de helm was naar benede geklapt, daarbij Mirjam’s neus in benarde positie brengend en het ijzerwerk ging niet meer omhoog. Het opewrikke duurde algauw een half uur.
Op onderstaande prentjes ziet u ons voorbereidinge treffe (onder andere regalia, bloemecorsage, oratie) voor ons Prima Puike Prinsesselijk Pretpartijtje, meestal gehoude in de balzaal op een vrijdagavond:
Deze PretPartijtjes worde met genoege gefrequenteerd door Chladmai Chastfrai. Meestal verzorgt ze dan zelf ook een blokje Arabische muziek en een optreden.
Chladmai is onze vrijgevochte Lesbiese moslima. Ze volgt de Laaglandische politiek op de voet en steekt haar mening niet onder stoele of banke. Het is altijd maar afwachte hoe Chladmai gekleed is: in burka of juist niet.
Soms maakt Mademoiselle Loulou Marjoleine Dieudonné ook haar opwachting, tenminste, als zij zich kan losrukke uit haar eindeloze bespiegelinge op de gewenste melange van het diepe verhevene en het hoge sensuele.
In de wintermaande wordt ons gezelligeschap in Het Kasteel uitgebreid met de komst van Het Lichtmeisje: zij reist af van de Noordelijke IJsjes om licht en vrolijkheid te verspreide in en rond Het Kasteel en daarbuite, ook bij gelegeheid in de Laaglanden.
Op Professor Naq van Vleuten kunne wij altijd een beroep doen voor alle zaakjes wat ook maar enigszins van doen heeft met exacte weteschappe. Deze cryptische en ambigue BètaBeoefenaar heeft nooit de moeite genome te verschijne voor de sluiter van onze Hoffotografe, daarom zulle wij nu volstaan met een zelfgetekende karikatuur van onze geliefde Prof!
Andere min of meer regelmatige bezoekers zijn taalpurist Keizer Karel Korrekt VI die nog wel eens inkomende correspondentie van Laaglandische onderdane nauwgezet speurpluist op taal- en stijlfoute, Detective Mathilde die wij graag inschakele als wij soms iets eve kwijtverlore zijn en Securio Stopnaald als wij eve geen tijd hebbe om zelf onze kleding te ontwerpe.
Oh, tot slot heeft Joke een paar kiekjes opgedoke van een aantal Lesse Algemene Muziekleer die wij ‘genote’ hadde van onze Bestuurster Van Creativiteit. Dat waren helaas ontmoedigende en frustrerende aangelegenhede voor ons want wij begrepe helemaal niets van die bolletjes met stokjes. Wij huldige het standpunt dat note om te ete zijn en niet om te leze.
(Meeste foto’s: Lara Lensdop)