Hoffelijk hallootje alle lieve Laaglandiese Onderdane,
Zoals wij elders al aangave, willen wij graag nog wel eens muziekjes bedenke, spele, opneme en daarmee optrede. Dat doen wij niet alleen solistisch, maar ook graag in teamverband! (Onze muzikale soloactiviteite kunt u bekijkluistere onder het tabblad ‘Prinses Lesley’s Prima Prinsesselijke ProductieParaPlu‘.)
Muziek is ons als het ware met de prinsesselijke papselepel ingegote. Onze vader, Koning Octaaf XII, is een fervent jazzliefhebber en had altijd verscheide instrumente in het kasteel ligge waarmee we ons konde vermake. Later vername wij van onze Hofsecretaresse Joke de Truffer dat de Koning in z’n jongere jare daadwerkelijk actief speelde in jazzcombo’s. Dus jazz, jazzrock is onze vroegste muzikale herinnering en invloed. Later breidde onze muzikale horizon zich in het verantwoorde verlengde daarvan uit naar fusion, funk en progressive rock terwijl wij daarnaast ook onze ore liete hange naar popliedjes.
Wij herinnere ons dat wij als kleine dreumes een jaar lang midde in de privévertrekke van onze ouders een ‘muziektent’ in elkaar hadde geknutseld, gemaakt van touwtjes, wasknijpers en lakens. Deze was behange met posters van onze muzikale helde en daarbinne hadde wij een geluidsinstallatie en al onze plate uitgestald. Aan ‘het loket’ konde onze huisgenote dan muziekjes aanvrage.
Wij vinde gewoon heel veel leuk – om uiteenlopende redene -, kortom: wij zijn eigelijk verworde tot (bijna) een muzikale omnivoor.
Tijdens onze bezoekjes naar De Laaglanden hebben wij ons met enige regelmaat graag aangeslote bij muziekgezelschappe; zowel ter lering maar vooral als vermaak. Omdat wij bij deze gelegeheden ‘incognito’ waren, bediende wij ons van een pseudoniem. Wellicht heeft u daar in de muzikale wandelsegange wel eens kennis van genome: Lesley Beskey! Deze naam is ons op het lijf geschreve! (Wij hebbe dat op deze pagina kort toegelicht.) Maar soms ware wij ook incognito als onze heldin Pippi Langkous!
Wat dede wij dan in zo’n muzikaal gezelschap? Wel, wij krege meestal een instrument toebedeeld waar op dat moment behoefte aan was en dan ginge wij net zolang oefene tot het net zo klonk als wij in ons hoofd hadde.
Op Het Kasteel hadde wij natuurlijk alle ruimte, maar als wij in de Laaglanden verbleve hadde wij directe bure en specifiek onze inspanninge op het drumstel kon niet echt op bijval rekene uit de omgeving, dus op instignatie van, euh, bemiddelende Laaglandische gezagsdragers mochte wij alleen oefene op tijdstippe dat wij doorgaans sliepe! Grumbelsebefto! Ja, dat werkte voor ons dus niet, dus koze wij er uiteindelijk voor uit te wijke naar daartoe bestemde oefenhokke.
Later zijn wij het bespele van instrumente ook gaan combinere met zinge. Sommige Laaglandische onderdane probeerde zuchtend ons nog wel eens, voor de muzikale communicatie, te stimulere en te sture naar het bezige van meer algemene Laaglandische muziekjargon en bijbehorende theorie, maar dat was geen onverdeeld succes – we hore immers toch wel wat we moete spele. Doorgaans bediende wij ons welwillend van een soort hybride van Hooglandische en Laaglandische muziekterme.
Addendum Joke de Truffer: De Prinses heeft geen zogenaamd ‘absoluut’ maar wel een kneitergoed relatief gehoor. Zij kan op gehoor intervalle, akkoorde, melodieë, akkoordeschema’s en ritmes analysere, benoeme en meteen, of snel, op verschillende instrumente reproducere.
Wij hebbe onze Hofsecretaresse Joke gevraagd of ze een paar Prinsesselijke Incognito Prentjes uit ons MuziekPrentenboek kon vinde om hier te late zien. Wij zijn benieuwd 🙂
Eve wat stokjes uitprobere in De Winkel.