Hé, jullie daar, schuinsmarcheerders! Hier Joke de Truffer weer effies,
Dit nummer is wellicht het meest ‘smack in your face’ van ieder nummer onder onze ProductieParaplu; en dat zeg ík notabene, die nog wel ‘es pittig en kittig mijn zweepje over kleinburgerlijkheid laat wappere. Dit is de enige contributie van onze Mademoiselle Loulou Marjoleine Dieudonné. Meestetijds kunne we haar vinde in het kapelletje achter Het Kasteel waar ze zich ure en ure overgeeft aan diepe contemplatie of zij schrijdt door de gange in Het Kasteel, altijd een vriendelijk woord en hulpvaardig, of zweeft door de straatjes van Koddig, speurend naar nood om te ledigen.
Maar omdat in De Hooglanden alles voor iedereen goed geregeld is, is er voor haar eigelijk weinig te doen anders dan te constatere dat het goed is, daarom vatte zij het plan op om, net als De Prinses, een oriëntatieperiode in De Laaglande op te pakke. Een half jaar hoorde wij weinig tot niets van haar tot zij op een gegeve moment weer haar opwachting op Het Kasteel maakte, in diepe gedachte verzonke. Het bleek dat zij haar oriëntatie in de Laaglandische lhbt+ community had doorgebracht. Daar werd zij getroffe door het gegeve dat deze community weliswaar Hooglandische waarden als Liefde, Geluk, Tolerantie, Empathie En Diversiteit (LGTED) hoog in het vaandel heeft staan, maar desondanks dagelijks mikpunt is van intolerantie en hypocrisie uit het establishment.
Neem bijvoorbeeld transgenders. Het viel Mlle Loulou op dat ze relationeel opvallend vaak buite de boot valle. Ja, over aandacht in het uitgaansleve hebbe zij niet te klage: manne staan bij wijze van spreke in de rij, fluitstere lovende woordjes in het oor, zette ze op een piëdestal, zij zijn op dat moment ‘the one and only object of affection’, maar als de daad gedaan is, zijn ze meteen foetsieverdwene. Op enkele uitzonderinge na durft geen man het aan een opelijke relatie te beginne met een transgender; bang voor reacties van het thuisfront. En maar belle, zelfs ‘s nachts, of ze eve langs kunne kome als ze weer eens zin hebbe!
Deze hypocrisie besloot Mlle Loulou eens genadeloos aan de kaak te stelle met een weinig verhullende en confronterende act middels een eige invulling van het ó zo mooie ‘L’oiseau et L’enfant’, maar dan met een x-rating. Je bent gewaarschuwd. Ha!
