Deel 2: Coming of age | Con Fantasia
Na afronding van het voortgezet onderwijs begon De Prinses aan een studie wiskunde. Een paar maanden waren genoeg voor DP om tot de conclusie te komen dat deze studie te saai en eentonig voor haar was – bovendien speelde iets veel anders, al vele jaren en in steeds sterkere mate, haar functioneren parten: zij kon niet langer negeren dat zij stappen moest zetten om haar uiterlijk meer te laten overeenstemmen met haar innerlijk gevoel, of dat ieder geval moest onderzoeken. Daaraan gehoor gevend brak van eind jaren ’80, tot halverwege jaren ’90 een periode aan waar haar toch al alternatieve/androgyne kledingkeuze steeds verder opschoof naar uitgesproken vrouwelijk. Althans, De Prinses – altijd een eigen koers varend met over de hele bandbreedte haar eigen interpretaties (schrijfwijze, verzonnen woorden, muziek, kleding, noem maar op) – zag er toch wel heel erg uit als haar interpretatie van Madonna of haar heldin Pippi Langkous. Dat was dan wel geen probleem voor de ruimdenkende, alternatieve en creatieve scene waarin DP zich bewoog – integendeel; bijvoorbeeld voor tekenateliers werd zij een veelgevraagd model – maar vanuit de goegemeente was het een totaal ander verhaal en het moet eerlijkheidshalve gezegd dat uit haar dagboeken blijkt dat De Prinses, ondanks haar vrolijke uitstraling, in stilte gebukt ging en leed onder dagelijks getreiter op straat en in winkels. Dat zou met het verstrijken der jaren een steeds zwaardere wissel trekken.
De tweede helft van de jaren ’90 wordt – voornamelijk om “van dat gezeur op straat” af te zijn – de ‘Pippi Langkous-look’ in de kast gezet en breekt een periode aan waar DP er weer uitziet als de ‘Naq van Vleuten’ van de middelbare school. Maar de behoefte om in vrijheid de eigen weg in dit leven te willen gaan viel niet te onderdrukken en na een aantal jaren verschenen de panties weer onder korte broekjes en rokjes alsmede de vrolijke shirtjes en accessoires.
Na de millenniumwissel worden een paar zaken in gang gezet: De Prinses treedt toe tot het muzikale gezelschap De Kerozine Kikkers (wat zich met de loop der jaren zou ontwikkelen van een jazz- naar een dampende pop/funkrockband, ondertussen enige CD’s uitbrengend en het tot de finale (sc)hoppend van de Grote Utrechtse Live Prijs) en De Prinses neemt definitief de beslissing dat ze lichamelijke aanpassingen behoeft om haar uiterlijk in overeenstemming te brengen met haar innerlijk gevoel en vervoegt zich bij de betreffende personen en loketten. En ten derde, in 2002 verzeilt De Prinses stomtoevallig… ach, laten we DP in haar eigen woorden (opgetekend in 2020) haar relaas doen:
“… Toen raakte wij verzeild in een klein cafeetje aan de Utrechtse Straat en maakte kennis en raakte in gesprek met Desirée dello Stiletto. Wij voelde onmiddellijk een goede vibe want wij zage een o zo sociale persoon die jan en alleman van eender welke pluimage de ruimte geeft om zich te uite, in een reguliere setting als bezoeker van haar etablissement dan wel op een podium met een kunstje, en zo heeft ze ook ons, De Prinses, die ruimte gegeve, of beter gezegd: carte blanche, en daarvoor zijn wij haar eeuwig dankbaar! Na al die jare denke wij nog steeds minimaal diverse kere per week aan haar!”
En zo begint de ‘Amsterdamse periode’ van De Prinses waarin ze ruim 9 jaar lang een vaste waarde zou zijn, vrolijkheid en vermaak verspreidend tijdens de vele activiteiten in en rond De Lellebel (met de kennis van nu wellicht ook samenvallend met de ‘gouden periode’ van de Lel) en andere (al dan niet lhbt+) podia in De Laaglanden, nu ook cabaret- en kleinkunstelementen toevoegend aan haar eclectisch muzikaal pallet. Zeker niet onvermeld mag blijven de spitsvondigheden en humor in haar teksten.
Welbeschouwd begeeft De Prinses (die eigenlijk al zo’n 17 jaar lang, vanaf de middelbare school, zonder daar bewust mee bezig te zijn op straat en op podia een wandelend uithangbord voor diversiteit is) zich dus pas vanaf 2002 ten volle in de lhbt+ scene. Afgezien van hier en daar een cover vaart ook hier De Prinses haar eigenzinnige, afwijkende koers tussen de vele flamboyante dragqueens waar zij het podium mee deelt. Altijd live zingend neemt zij ieder facet van haar act – tekst, muziek, inspelen instrumenten voor de geluidsband, productie, kleding – zelf voor haar rekening. Hoewel DP immer weet te verrassen en te imponeren op het podium is de jury tijdens contests vaak in verwarring en weet niet zo goed wat ze met de Hooglandiese act aanmoet: “Gebrek aan glamour en te cabaretesk” (aldus ene Cornald Maas), “te veel kleinkunst”, “goede act maar het verkeerde podium” (Jacques d’Ancona), “meer iets voor het theater”, of woorden van die strekking worden regelmatig genoemd. Maakt niet uit, aldus De Prinses, immer haar blik gericht op haar eigen horizon: contests zijn voor haar proeftuintjes waar ze lekker kan experimenteren. Dat daargelaten, De Prinses zou wel degelijk meermaals in de prijzen weten te vallen.
In het fotoboek over de expositie ‘Heroes’ (2018) licht De Prinses heel beknopt haar Amsterdamse periode toe:
“Prinses Lesley Beskey I van De Hooglanden van Koning Octaaf XII enz enz enz is ooit vanuit haar land De Hooglanden per toeval in cafee De Lellebel in Hamsterdam in De Laaglanden vervloge geraakt. Omdat zij het daar dermate naar haar zin had en louter leuke mensen ontmoette, heeft zij een piepkleine, semi-permanente doch Prima Prinsesselijke residentie in Kluutrecht bijgehuurd voor al die kere dat het snachts echt te laat werd om nog helemaal met De Hoffelijke Heli ‘De Lesleybelle’ naar Het Kasteel in De Hooglanden terug te wentelwieke. Die late nachte kwame oa door haar jarelange deelname aan De Lellebel Jamsessie. Het ware bijzondere avonde vol gemusiceer en gezing van covers, eige werk en improvisaties. Andere latertjes kwame door haar meervoudige deelname aan de Miss Lellebel Verkiezing. In 2006 had zij die zelfs gewonne als understudy van Chladmai Chastfrai – een Hooglandiese, lesbiese moslima in en zonder burqa. Chladmai’s uitvoering van haar sympho-rai-nummer ‘Geef mij de vrijheid’ zit nog steeds in het geheuge gegrift. Chladmai / De Prinses heeft haar titel ‘Miss Lellebel’ een jaar lang met trots gedrage en uitgedrage, zowel binne het Lellebelcircuit (bijv. op de Lellebelse Boot bij de Canal Parade) als daarbuite (bijv. Hartjesdage, EuroSongTravestival en andere optredes in De Hooglanden en Laaglanden). Als klap op de vuurpijl kreeg De Prinses in 2009 van Tante Dees de grote eer om de Miss Lellebel Verkiezing te moge presentere. Mirjam de Truffer, Chladmai en Joke de Truffer name hierbij af en toe de honneurs waar. De Prinses hielp ook mee met het door Ome Joop geïnitieerde Feest ter ere van Tien jaar Lellebel & Desirée dello Stiletto dmv oa de co-presentatie met Bellissima la Cantante, diverse losse co-performances, funky dansmuziek met haar gelegeheidsband ‘De Lellebel Leguane’ en de primeur van haar nieuwe nummer ‘Tien jaar Lellebel’. Verder is De Prinses nog te hore op de 10-jaar-Lellebel-jubileum-cd ‘Desirée’s Dekselse Decennium Diva’s’ met 2 eige producties ‘Jij bent een lellebel’ en ‘Wat zal ik doen?’, en op ‘Lelle-bariton’ van Johanna, mmv Tante Dees en Klaas. De Prinses heeft ook de naam van de cd aangeleverd middels een door Desirée uitgeschreve wedstrijd. Tot slot stelt Tante Dees zelf dat zij een aantal maal 1 van de uitverkorenen zou zijn geweest om te verschijne op de legendariese Prinses Lesley’s Prima Prinsesselijke PretPartijtjes, die diverse kere bestonde uit ingewikkelde doch gezellige kennisquize, maar de werkelijkheid is natuurlijk andersom: het is juist De Prinses die zich decahoog vereerd heeft gevoeld dat de ‘maarschalk’ van De Lellebel haarzelf, Desirée dello Stiletto, zich heeft verwaardigd De Prinses diverse Pretbezoekjes te brenge.”
De Prinses leefde haar creaties ten voeten uit: er zat aanvankelijk in wezen weinig verschil in haar uiterlijk op of naast het podium maar zoals DP steeds iedere dag moest ervaren; de Hooglandiese kledingstijl kon bij een hardnekkig deel van de Laaglandiese bevolking op straat op weinig tolerantie en soms op ronduit vijandigheid rekenen. Dat gegeven – werkelijk onbestaanbaar in De Hooglanden – was moeilijk voor De Prinses te accepteren maar gaandeweg het doorlopen van deze leercurve conformeerde DP in de loop der tijd een beetje en matigde haar verschijning op straat en maakte meer onderscheid tussen podium- en niet-podiumkleding.
Ondertussen kreeg De Prinses na het euforische begin van het millenium halverwege een grote tegenslag te verwerken: De Prinses had zo haar eigen prioriteiten/volgorde voor ogen wat zij als noodzakelijke lichamelijke aanpassing behoefte en De Prinses kennende zal zij haar standpunt hartgrondig en gepassioneerd beargumenteerd hebben bij het behandelend team. Haar visie liep niet in pas met het toenmalig beleid en het resultaat was helaas dat DP gaandeweg op een zijspoor werd gezet. Met de inzichten van nu: deze afwijzing zou ten grondslag liggen aan de neerwaartse spiraal waaruit De Prinses zich later niet meer zou kunnen ontworstelen.
Haar verdriet hierover wegdrukkend draaide Prinses Lesley’s Prima Prinsesselijke ProductieParaplu jarenlang op volle toeren en het publiek zou kennismaken met meerdere bewoners uit De Hooglanden: naast De Prinses werden ook Chladmai Chastfrai, Mademoiselle Loulou Marjoleine Dieudonné, Het Lichtmeisje, Humus de Hovenier, Shelley, Zuster Tracy en Joke (‘kittig en pittig’) de Truffer met haar puberende nichtje Mirjam de Truffer ten tonele gevoerd.
Tegelijkertijd bleef De Prinses actief met gelegenheidsformaties, de maandelijkse jamsessie in de Lel, won als Chladmai naast de Miss Lellebel Verkiezing ook de Miss Travestie Holland Verkiezing 2006 (wat haar amuseerde want ze is geen travestiet), deed vier keer mee aan het COCSongfestival (het tot de 2e plaats brengend), deed meerdere jaren mee aan en won ook het EuroSongTravestival (wat zij wederom heel vermakelijk vond want… inderdaad), won een televisieoptreden op de Amsterdamse nieuwszender AT5, timmerde funkrockend aan de weg met De Kerozine Kikkers, leverde gastbijdrages bij producties van andere muzikanten, componeerde de muziek bij een korte film en (mede)presenteerde enkele evenementen.
>>> Deel 3: Coda & Slotakkoord | Diminuendo
>>> Deel 1: Introductie | Prelude
- Links: Pippi Lesley – Lesley eind jaren ’80, eerste helft jaren ’90.
- Rechts: een impressie van Lesley gedurende haar jaren modelzitten voor tekenateliers in Utrecht.
Lesley Beskey deeluitmakend van de Kerozine Kikkers in de jaren ’00.
- Links: ‘Curtains’: De Kerozine Kikkers tijdens hun jazzperiode. Keyboard: Lesley. Drums: De Bopper. Saxofoon: Kiks. Gitaar: De Nutking. Bas: Andries. Muziek: Andries, de Nutking & Lesley.
- Rechts: ‘When funk meets acid’: De Kerozine Kikkers tijdens hun funkrockperiode. Keyboard & Zang: Lesley. Gitaar: De Nutking. Drums: Da Base. Saxofoon: Deeky J. Bas: Truly Yours. Tekst en muziek: Lesley Beskey.
- Links: ‘Jij bent een Lellebel’ – De Prinses’ ode aan de Lellebel en Desirée dello Stiletto tijdens de Miss Lellebel Verkiezing van 2003. Wellicht haar bekendste nummer, en jarenlang een hit in de Lel. Een edit van 3 bronnen. Het nummer staat op #14 in Desirée’s top 100-aller-tijden. Tekst, muziek, alle instrumenten: Prinses Lesley.
- Rechts: nog maar een keertje ‘Jij bent een Lellebel’, nu schallend over de grachten van Amsterdam tijdens de botenparade van 2006.
- Links: De Prinses in haar ‘Amsterdamse periode’ tijdens de vele activiteiten in en rond de Lellebel in de jaren ’00.
- Midden: Een collage van foto’s gemaakt tijdens de maandelijkse jamsessies in de Lellebel – avonden van gezelligheid, zingen, spelen – jarenlang aangevoerd door De Prinses.
- Rechts: Fotocollage van de Lellebel Leguanen, een gelegenheidsband spelend op het Grote Galafeest ter ere voor Desirée dello Stiletto en 10 jaar Lellebel in 2007 en tijdens de Pride op het Rembrandplein in 2008.
- Links: “Wat zal ik doen om Miss Lellebel te worden?” vroeg De Prinses zich af tijdens de Miss Lellebel Verkiezing in 2005. Deze opname is gemaakt in 2006 op het Amstelpodium. Het nummer staat op #35 in Desirée’s top 100-aller-tijden. Tekst, muziek, alle instrumenten: De Prinses.
- Rechts: als Madonnafan zal De Prinses geen gelegenheid voorbij laten gaan om een nummertje van haar te zingen, zeker niet tijdens een door De Prinses medegeorganiseerde Madonnaparty in de Lellebel ter ere van Madonna’s 50e verjaardag in 2008.
- Onder: Euro Songfestival Revival ‘s avond voor de deur van de Lellebel na de hele dag onder de brandende zon tijdens de botenparade. Shelley – nog steeds in de uitdossing van de botenparade – zingt ‘Adem in adem uit’ en vervolgens samen met Diserée dello Stiletto hun duet ‘L’oiseau et l’enfant’.
- Links: ’10 jaar Lellebel’ is door De Prinses speciaal geschreven voor het 10-jarig jubileum van de Lellebel en voor het eerst gespeeld door de Lellebel Leguanen tijdens het Galafeest ter ere van Desirée dello Stiletto en de Lellebel in 2007.
- Rechts: ‘L’oiseau Et L’enfant’, de Lellebel Leguanen samen met Desirée dello Stiletto tijdens de Pride op het Rembrandplein in 2008.
- Links: een aantal Hooglandiese bewoners die samen met De Prinses Het Kasteel frequenteren. In de fotocollage zien we behalve De Prinses, ook Hofsecretaresse Joke ‘kittig en pittig’ de Truffer, haar nichtje Mirjam ‘een beetje sip’ de Truffer, Chladmai ‘in of uit burqa’ Chastfrai, Humus de Hovenier, Mademoiselle Loulou Marjoleine Dieudonné, Professor Naq van Vleuten, Zuster Tracy en het Lichtmeisje.
- Rechts: fotocollage van De Prinses tijdens uiteenlopende gelegenheden.
- Links: ‘Als ik een homo was’: bijdrage van De Prinses aan het COC Songfestival in 2007. Het nummer werd goed ontvangen en bereikte een 2e plek. Aan het eind nog een kort interview met de snipverkouden Prinses. Tekst, muziek en alle instrumenten: De Prinses.
- Rechts: 2006… ‘Geef mij die vrijheid’… En jawel hoor… met deze act sleepte Chladmai namens de Hooglanden de eerste prijs in de wacht, zowel tijdens de Miss Lellebel Verkiezing als de Miss Travestie Holland Verkiezing en maakte tevens voor het eerst indruk tijdens het COC Songfestival. Een politiek/maatschappelijke boodschap gebracht met humor. Footage is van het winnen van de MLV, de prijsuitreiking en de reprise van de act. Tekst, muziek en alle instrumenten: Chladmai Chastfrei.
- Links: ‘Een beetje sip’… voor het eerst had de puberende en sociale brekebeen Mirjam de Truffer genoeg moed verzameld om het podium te betreden, nu tijdens het EuroSongTravestival in 2005. Tot overmaat van ramp won ze die avond ook nog zodat ze in alle depressiviteit en zenuwen het liedje nóg een keer moest uitvoeren. Tekst: Mirjam de Truffer.
- Rechts: 2009. “Wat De Prinses kan, kan ik ook en nog effe wat beter” aldus Joke de Truffer. Maar dan geen koddigheid maar dampende funkrock met live-band en ‘Nou, geef mij maar een vrouw’ was het resultaat. En dan met dit meest niet-songfestival-achtig nummer als een luis in de pels meedoen tussen allemaal zéér typische songfestival-achtige nummers bij het COC Songfestival. Het resultaat was naar verwachting en Joke was tevreden. De Prinses wat minder… Tekst en muziek: Joke de Truffer.
- Links: 2006. ‘Oh Kerstman’. Het Lichtmeisje reist af van De Noordelijke IJsjes in De Hooglanden naar Coco’s Kerstklokkenspel om enige bekentenissen te doen… audience participation gegarandeerd wat haar ook nog de publieksprijs opleverde! Tekst en muziek: Het Lichtmeisje.
- Rechts: ‘Pak me dan’. Miss Lellebel Verkiezing 2004. Wat ga je doen als iedereen zich in de veren steekt op het podium? De Prinses maakt dan haar opwachting met de krulspelden nog in, gekleed in een oude ochtendjas maar acteert met ‘Pak me dan’ de sterren van de hemel. Totaal geen Miss Lellebelmateriaal en ook nog eens veel te lang maar de verpletterende indruk die zij achterliet stond menig toeschouwer nog lang op het netvlies gedrukt. Rooie oortjes gegarandeerd (vandaar ook wat censuur)! Tekst, muziek en alle instrumenten: De Prinses.
- Links: COC Songfestival 2008. Oh jeetje, Mirjam voelt zich weer eens niet zo lekker en tot overmaat van ramp is ze ook nog eens verliefd op een meisje… Tekst, muziek en alle instrumenten: Mirjam de Truffer.
- Rechts: EuroSongTravestival 2009. Het leek De Prinses wel een leuk idee om eens een keer Humus de Hovenier namens de Hooglanden af te vaardigen gezien zijn geoogste waardering voor zijn zangkunsten in het plaatselijk estaminet. Maar de arme Humus wist totaal niet waarin hij verzeild raakte; zijn verschijning viel compleet uit de toon en hij moest zich als kanonnenvoer voor de aanwezige diva’s de nodige valse sneren laten welgevallen… Tekst: Humus de Hovenier.
- Links: Amstelpodium 2006. Dit is een van de zeldzame keren dat Mademoiselle Loulou Marjoleine Dieudonné van zich liet horen. Met ‘Non of hoertje’ (2e deel na L’oiseau et L’enfant) hekelt zij de hypocrisie van veel transgenderaanbidders die wel in anonimiteit willen genieten maar niet een openlijke relatie met een transgender durven aan te gaan. De footage is voor een deel vrij expliciet: een beetje censuur was nodig. Tekst: Mademoiselle Loulou Marjoleine Dieudonné.
- Rechts: Coco’s Kerstklokkenspel in 2006. Niet iedereen is blij tijdens de vele feestjes in december. Mirjam de Truffer en haar snibbige Cantante Belli… euh… Bellissima la Cantante delen zo hun eigen kijk op de feestmaand in het liedje ‘Een beetje stom’. Tekst en muziek: Mirjam de Truffer.
- Links: Prinses Jazzley presenteert het 40-jarige jubileum van T&T Amsterdam. Uiteraard veel muziek. Hier gaat De Prinses, begeleid door het Elsas Quartet, terug naar haar jazz-roots met de klassieker ‘How high the moon’, inclusief scatimprovisaties.
- Rechts: EuroSongTravestival 2007. Mirjam de Truffer wil voor gymmen een 10, maar de zich-niet-zo-lekker voelende Mirjam kan op weinig genade rekenen van ene jurylid Cornald Maas. Tekst: Mirjam de Truffer.
- Links: Blue Moore B | De wensen van een chip – Muziek van en geïnspireerd door Blue Moore. In 2007 wordt De Prinses gevraagd een soundtrack te componeren voor een korte film, behorend bij het afstudeerproject van een jonge student Grafische en Typografische Vormgeving aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Aan de hand van een een afstudeeromschrijving, script en een beeldmap liet De Prinses zich inspireren met als resultaat vijf sfeerschetsen, de tweede bijgevoegd als luistervoorbeeld. Muziek en alle instrumenten: De Prinses.
- Rechts: EuroSongTravestival 2006. Uiteraard is De Prinses ook te porren voor een duet, nu samen met diva Saphira: ABBA’s ‘Ring Ring’.
>>> Deel 3: Coda & Slotakkoord | Diminuendo
>>> Deel 1: Introductie | Prelude